Amplius lava me, del Miserere mei, de Allegri

 




Segunda sección del Miserere mei  para dos coros, de cuatro y de cinco voces de Gregorio Allegri de 1638 sobre el texto del salmo penitencial 51.

El Salmo 51 del Antiguo Testamento relata como el rey David, ante el profeta Nathan, pide perdón a Dios por el pecado que cometió con Bethsabé.

Juan Pablo II lo describe como el más intenso y repetido salmo penitencial, el canto del pecado y del perdón, la más profunda meditación sobre la culpa y sobre la gracia.

Se trata de una composición polifónica del Renacimiento.  

Traigo esta breve sección, pero es mejor escucharlo entero.


Letra

Miserere mei, Deus: secundum magnam misericordiam tuam.

Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.

Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.

Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.

Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.

Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.

Ecce enim veritatem dilexisti: incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.

Asperges me hysopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.

Auditui meo dabis gaudium et laetitiam: et exsultabunt ossa humiliata.

Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.

Cor mundum crea in me, Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.

Ne proiicias me a facie tua: et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.

Redde mihi laetitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.

Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.

Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae: et exsultabit lingua mea justitiam tuam.

Domine, labia mea aperies: et os meum annuntiabit laudem tuam.

Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.

Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum, Deus, non despicies.

Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion: ut aedificentur muri Ierusalem.

Tunc acceptabis sacrificium justitiae, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.


Traducción


¡Ten piedad de mí, Señor, por tu bondad,

por tu gran compasión, borra mis faltas!


¡Lávame totalmente de mi culpa

y purifícame de mi pecado!


Porque yo reconozco mis faltas

y mi pecado está siempre ante mí.


Contra ti, contra ti solo pequé

e hice lo que es malo a tus ojos.

Por eso, será justa tu sentencia

y tu juicio será irreprochable;

7 yo soy culpable desde que nací;

pecador me concibió mi madre.


Anhelo de renovación interior


Tú amas la sinceridad del corazón

y me enseñas la sabiduría en mi interior.


Purifícame con el hisopo y quedaré limpio;

lávame, y quedaré más blanco que la nieve.

Anúnciame el gozo y la alegría:

que se alegren los huesos quebrantados.


Aparta tu vista de mis pecados

y borra todas mis culpas.


Crea en mí, Dios mío, un corazón puro,

y renueva la firmeza de mi espíritu.


No me arrojes lejos de tu presencia

ni retires de mí tu santo espíritu.


Devuélveme la alegría de tu salvación,

que tu espíritu generoso me sostenga:

yo enseñaré tu camino a los impíos

y los pecadores volverán a ti.


¡Líbrame de la muerte, Dios, salvador mío,

y mi lengua anunciará tu justicia!


Abre mis labios, Señor,

y mi boca proclamará tu alabanza.


Los sacrificios no te satisfacen;

si ofrezco un holocausto, no lo aceptas:

mi sacrificio es un espíritu contrito,

tú no desprecias el corazón contrito y humillado.


Trata bien a Sión, Señor, por tu bondad;

reconstruye los muros de Jerusalén.

Entonces aceptarás los sacrificios rituales

las oblaciones y los holocaustos

y se ofrecerán novillos en tu altar.




Comentarios

Entradas populares de este blog

Abendlied, de Rheinberger

Nocturno nº 20, de Chopin / Frantz, de Rombi